Bir kör kuyu gibi benim sevgilim.
Kuyuda ne var?Bitmiş yok olmuş aşkların büyüsü mü?
Kaygan inleyen ruhlar gerçekliğin altında eziliyorlar.
Kuyunun duvarları terkedilmiş ruhların gözyaşları ile
yosunlaşmış.
N+1 olan ben ise
kendime yukarıdan bakıyorum .
Kaygan duvarların arasında parmaklarımla tutunacağım
delikler arıyorum.
Kalbim kan yerine aşk pompalıyor.
Ellerim yosunları ,ölü ruhları parçalıyor.
Gördüğüm sanrımı? yoksa gerçeklik mi?
Yada benim kendi yalanım mı?
Olsun zaten herşey kendi sanrısının içinde yalan değil mi?
Bırakın bu da benim yalanım olsun.
Lem
Mayıs 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder